Moet ik dit nu doen?

Het gaat over een eenvoudige vraag, die je jezelf 4 keer stelt als je een vraag of opdracht krijgt.

De eerste vraag is MOET ik dit nu doen? De klemtoon ligt op de MOET. Mag ik kiezen of ben ik verplicht. Stel dat je mag kiezen, WIL ik het doen?
Een voorbeeld: Tijdens je moederschapsrust, is er een belangrijke vergadering op je werk.
MOET ik dit nu doen? Nee, want ik ben in moederschapsrust, als ik op vakantie zou zijn, kon ik ook niet gaan. WIL ik? Ja, ik word graag betrokken. Ja, ik zou graag mijn collega’s zien. Of Nee, ik wil nog niet uit mijn kraamcocon, Nee, als ik mijn collega’s wil zien, nodig ik ze thuis uit.

De tweede keer dat je jezelf dezelfde vraag stelt, leg je de klemtoon op IK.

Moet IK dit nu doen?

Moet IK echt zelf gaan? Vermoedelijk is dit vooral informatief, kan ik de informatie in het verslag lezen of via een collega krijgen, eens ik weer terug ben?
De vraag die je jezelf stelt is, ben IK absoluut noodzakelijk?

De derde vraag is: Moet ik DIT nu doen?
Is DIT nu echt wat ik tijdens mijn moederschapsrust mijn tijd wil insteken? Is dit prioriteit? Wil ik hiervoor uit mijn kraamcocon? Kan ik eens uit de cocon geweest, er even vlot weer in? Want als ze voor deze vergadering is gekomen, komt ze voor een volgend overleg ook wel?

De vierde en laatste vraag is: Moet is dit NU doen?
Is dit dat waar in NU mijn energie aan ga besteden? Moet ik NU al naar een vergadering of kan dat best nog even wachten? Is dit echt belangrijk of is er iets of iemand dat nu belangrijker is.

Als één van je antwoorden op deze magische vraag ‘Nee’ is, dan hoef je er, nu op dit moment, je er niet druk over te maken.

Thijs Launspach, schrijver van Fokking Druk, het ultieme anti-stressboek zette bij zijn deel over de ‘Moet ik dit nu doen-vraag’ een opdracht.

Stel je vandaag bij drie dingen die je doet vier keer de vraag: ‘Moet ik dit nu doen’. Is het antwoord op één van de vier vragen NEE, doe het dan niet.

Hij raadt zelfs aan om een vraagteken op je hand te zetten als reminder. Mocht je er vragen over krijgen, dan kan je deze techniek delen.

Een andere reminder is de postkaart die Dorine tekende, die past perfect in je agenda of notitieboekje. Wil jij ook zo’n kaart? Je kan deze verkrijgen bij je vroedvrouw van De Wolk.

Blij dat ik mijn zelf geschreven zin, die boven mijn bureau hangt, kan vervangen door deze leuke kaart, ook ik pas deze techniek sinds mijn burn-out, dagelijks toe. Door het boek van Thijs Launspach kreeg ik het inzicht dat druk-zijn een keuze is. Omdat een op ‘tijd een stond’ leeg hoofd stress verlagend werkt voor mij, baken ik meer af. Vandaag deed ik mijn persoonlijke mail niet open, omdat mails beantwoorden NU geen prioriteit was, dat kan morgen of overmorgen ook nog.
Ik verontschuldigde mij voor een vergadering die op mijn trouwdag valt. Moet IK dit nu doen? Nee, niet ik, op mijn trouwdag kan er wel iemand anders in mijn plaats gaan. Als derde liet ik de afwas staan. MOET ik dit nu doen? Nee toch, de huishoudhulp was zelfs blij dat die er de volgende ochtend nog stond.

Benieuwd of dit bij jou werkt om te bepalen waar je verantwoordelijkheden wil of niet liggen.

Door het delen van deze post, ben ik door een lezer te weten gekomen waar ik de tip voor het eerst hoorde. Het was bij lieve Diana Koster, verloskundige, vrouwencoach en auteur van ‘Perfecte Moeders bestaan niet‘ en ‘Perfecte bevallingen bestaan niet’ We hadden het geluk haar in onze praktijk te mogen verwelkomen voor meerdere opleidingen.

Liefs Elke